Ν.Ε. ΓΛΩΣΣΑ: ΕΝΟΤΗΤΑ 2 - ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

ΚΕΙΜΕΝΑ:

1. Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ

•  Εξασφαλίζει τροφή στα νεογέννητα παιδιά και επιλύει τις βασικές βιοτικές ανάγκες τους.  Χωρίς τη φροντίδα της οικογένειας δε θα μπορούσε να επιβιώσει. Το ανθρώπινο είδος, επομένως, διαιωνίζεται με τον προστατευτικό ρόλο της οικογένειας προς τα παιδιά.

•  Συμβάλλει στην ψυχική καλλιέργεια και στην ψυχολογική ισορροπία των παιδιών. Επίσης η στοργή και η αίσθηση της ασφάλειας οδηγούν τα παιδιά στην απόκτηση αυτοπεποίθησης, αισιοδοξίας και στην καταπολέμηση της ηττοπάθειας και των συμπλεγμάτων κατωτερότητας.

•  Αποτελεί πρωταρχικό φορέα για ην πνευματική ανάπτυξη. Με την καλλιέργεια του διαλόγου και την ορθή καθοδήγηση τα παιδιά μυούνται στη γνώση, καλλιεργούν την κρίση τους, οξύνουν το νου τους, αναπτύσσουν τη φαντασία τους, αποκτούν αυτογνωσία και καταπολεμούν τις προλήψεις και τις δεισιδαιμονίες. 

•  Διευκολύνει την κοινωνικοποίηση του ατόμου. Στο οικογενειακό περιβάλλον το παιδί θα μάθει για τη σημασία των ορθών διαπροσωπικών σχέσεων και το σεβασμό των αναγκαίων όρων της κοινωνικής ζωής, όπως είναι ο διάλογος, η συνεργασία, η άμιλλα, η διαλλακτικότητα, η αναγνώριση της προσφοράς των άλλων, η υπευθυνότητα και η αλληλεγγύη. 

•  Συμβάλλει στη διαμόρφωση ηθικού χαρακτήρα. Οι ηθικές αξίες καλλιεργούνται από τα πρώτα στάδια ανάπτυξης και βιώνονται με την καθημερινή πρακτική της οικογένειας. Με την ορθή καθοδήγηση διαμορφώνεται ηθική βούληση και συνειδητοποιούνται αρετές, όπως ανθρωπιά, ειλικρίνεια, δικαιοσύνη, ανιδιοτέλεια, συμπαράσταση που δεν παραμένουν θεωρητικές αξίες, αλλά γίνονται τρόπος ζωής.

• Αποτελεί το υπόβαθρο για την πολιτική αγωγή. Η αποδοχή των συνταγματικοί πολιτειακών θεσμών, ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα, η απόρριψη του άκρατου κομματισμού και η αναγκαιότητα της συμμετοχής στα κοινά είναι αντιλήψεις που εμφυτεύονται από την οικογένεια.

• Εμπνέει το σεβασμό στην παράδοση. Η γνώση των ηθών και εθίμων, η πρώτη γνωριμία με την ιστορία και οι πρώτες αισθητικές αποτιμήσεις ξεκινούν από το οικογενειακό περιβάλλον. Τα πρώτα στοιχεία της εθνικής ταυτότητας και η ορθή οριοθέτηση του πατριωτισμού παρέχονται από τους γονείς.

• Προετοιμάζει τα άτομα για τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσουν στη ζωή, γιατί τα μαθαίνει πως ο δρόμος της είναι ανηφορικός και δύσβατος, και γι' αυτό θα πρέπει να εφοδιαστούν με υπομονή, επιμονή και αγωνιστικότητα.

• Οι ίδιοι οι γονείς με τη συμπεριφορά και τις ενέργειες τους αποβαίνουν πρότυπα ευγενών ιδεωδών. Τα παιδιά έχουν την τάση να μιμούνται τους γονείς. Μπορούν, επομένως, να τα οδηγούν στη χάραξη υψηλών σκοπών και στόχων, που θα καταξιώσουν τη ζωή τους.

• Παρέχει υλική - οικονομική προστασία. Εκτός από την τροφή και τη στέγη εξασφαλίζει και την οικονομική άνεση για σπουδές ή για το ξεκίνημα της επαγγελματικής τους σταδιοδρομίας.

• Γενικά, η οικογένεια με την πολυσήμαντη και πολύπλευρη προσφορά της συντελεί στη διαμόρφωση ολοκληρωμένης προσωπικότητας των νέων.

2. Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

        Είναι γνωστό ότι, στην εποχή μας, σ' όλες τις σχέσεις επικρατεί μια σύγχυση ρόλων που συνοδεύεται από συγκρούσεις, αμφισβήτηση, πίκρα, άρνηση και αδιαφορία. Απ' όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήματα και καταστάσεις πλήττεται σκληρά και ο δεσμός της οικογένειας. Εύκολα μπορούμε να παρατηρήσουμε, αυτή την κρίση και στην οικογένεια που παρουσιάζει τα παρακάτω φαινόμενα:

•  Κλονισμός του θεσμού του γάμου με φυσική συνέπεια την ευκολία διάλυσης. Τα παιδιά που μεγαλώνουν σ' ένα οικογενειακό περιβάλλον άσχημο, γεμάτο καυγάδες και γκρίνια των γονιών, επηρεάζονται αρνητικά ψυχολογικά,  αισθάνονται ανασφάλεια και διαρκώς γίνονται θύματα μιας ανεξέλεγκτης ψυχολογικής βίας που τα συντρίβει.

• Η μητέρα πολλές φορές για να βοηθήσει στον οικονομικό οικογενειακό προϋπολογισμό, αναγκάζεται να εργασθεί. Την ανατροφή του παιδιού αναλαμβάνουν άλλα πρόσωπα, με αποτέλεσμα να στερείται τη στοργή και την παρουσία της, που του είναι πολύ αναγκαία για την ψυχική του υγεία.

• Οι νέοι άνθρωποι που ενώνονται με τα δεσμά του γάμου, πολλές φορές είναι ανώριμοι οι ίδιοι και δεν έχουν την αντοχή, την πείρα και τη δύναμη να σηκώσουν τη μεγάλη ευθύνη της γέννησης και της ανατροφής των παιδιών με αποτέλεσμα να γίνονται νευρικοί, εριστικοί και κακότροποι μεταξύ τους. Τώρα διαπιστώνουν ότι η ευτυχία που ονειρεύονταν πριν το γάμο είναι ένα χαμένο ουτοπικό όνειρο.

• Η έλλειψη επικοινωνίας των παιδιών με τους γονείς, δημιουργεί μοναξιά και στους δυο. Το παιδί υποφέρει, ιδιαίτερα στην παιδική ηλικία, και γεμίζει ψυχικά τραύματα, αγιάτρευτα τις πιο πολλές φορές, που για πολλά χρόνια αργότερα με μικρές αφορμές «κακοφορμίζουν» και πονούν.

• Οι γονείς, απασχολημένοι και ταλαιπωρημένοι απ' τα καυτά καθημερινά προβλήματα δεν έχουν το χρόνο και τη δύναμη να συζητήσουν πολύ με τα παιδιά τους, να τα πλησιάσουν και να τους δημιουργήσουν ένα σταθερό αίσθημα ασφάλειας. Έτσι το παιδί γνωρίζοντας λίγο τους γονείς του, δεν τους υπολογίζει, ούτε τους σέβεται και συχνά τους επικρίνει και τους απορρίπτει. Αφού, λοιπόν, δεν τους αναγνωρίζει απειθαρχεί, δείχνει αδιαφορία, κοροϊδεύει, γίνεται ξεροκέφαλο και φέρεται ατομικιστικά. Οι γονείς μπερδεύονται, δεν ξέρουν τι συμβαίνει ούτε πώς να συμπεριφερθούν.

• Οι νέοι μόλις συνειδητοποιούν την ταυτότητα τους, θεωρώντας το περιβάλλον της οικογένειας φορτικό και καταπιεστικό, επιζητούν με κάθε τρόπο να φύγουν απ' το σπίτι τους, να γίνουν ανεξάρτητοι. Η φυγή αυτή κρύβει πολλές παγίδες και οι γονείς αγχώνονται, νιώθουν αποτυχημένοι στο έργο τους και υποφέρουν.

3. ΟΤΑΝ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ...

                Οι απαιτήσεις της σημερινής κοινωνίας και οι αυξημένες οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει η οικογένεια, επέβαλαν την εργασία στην μητέρα. Έτσι η γυναίκα της σημερινής εποχής θα πρέπει να επιτελέσει πολλούς ρόλους: πάνω απ' όλα είναι γυναίκα, επίσης είναι σύζυγος, νοικοκυρά, μητέρα και υπάλληλος. Λογικό, λοιπόν είναι, κάποιοι ρόλοι να αποδυναμώνονται ή να μην εφαρμόζονται πολύ σωστά και από την άλλη η γυναίκα να αντιμετωπίζει κάποια προβλήματα από την ύπαρξη τόσων ρόλων στη ζωή της. Μερικά από τα προβλήματα αυτά είναι τα εξής:

• Στην προσπάθειά της να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις της, συναντά εμπόδια από το περιβάλλον που ζει, είτε αυτό είναι το οικογενειακό είτε το εργασιακό

• Πρέπει ακόμα να αντιμετωπίσει και ίσως να πολεμήσει τις αντιλήψεις που συνεχίζουν να θέλουν τη γυναίκα στο σπίτι κοντά στα παιδιά της

• Έρευνες έχουν δείξει ότι οι εργαζόμενες μητέρες ασχολούνται 40 ώρες με την εργασία και 36 ώρες ασχολούνται με τις δουλειές του νοικοκυριού, με τα παιδιά και τον σύζυγο μέσα στην εβδομάδα. Οι γυναίκες με τέτοιο ωράριο προσπαθούν να ισορροπήσουν τους ρόλους τους και τις καταστάσεις. Λίγες όμως είναι αυτές που καταφέρνουν να κρατήσουν τις ισορροπίες. Αν δεν είναι ικανοποιημένες από τον ένα ή τον άλλο ρόλο, φαίνεται στην προσωπική τους ευτυχία και στην συμπεριφορά τους απέναντι στην οικογένεια.

• Για να καταφέρουν να αποδίδουν καλά στον επαγγελματικό και στον οικογενειακό χώρο, αφιερώνουν ελάχιστο χρόνο για την περιποίηση του εαυτού τους και στο να κάνουν πράγματα που τις ευχαριστούν, αισθάνονται μονίμως κουρασμένες, νιώθουν μόνες από κοινωνικής πλευράς και πιστεύουν ότι όλα τα βάρη πέφτουν πάνω της, με αποτέλεσμα να γίνονται ευέξαπτες και νευρικές. Επίσης, έχοντας πιεσμένο πρόγραμμα, αγχώνονται και δεν απολαμβάνουν τις στιγμές που αφιερώνουν στα παιδιά τους.

• Τα παιδιά από την πλευρά τους νιώθουν παραμελημένα και μόνα, κι έχουν έντονη την ανάγκη να επικοινωνήσουν και να βελτιώσουν τη σχέση που έχουν μαζί τους.

• Πολλές είναι αυτές που νιώθουν ένοχές και ότι δεν είναι καλές μητέρες μιας και δεν περνούν πολύ χρόνο με τα παιδιά τους. Βέβαια λύσεις για την αναπλήρωση της επικοινωνίας υπάρχουν, όπως η ενασχόληση κατά το υπόλοιπο της ημέρας εποικοδομητικά με τα παιδιά, το να πηγαίνουν βόλτες, η συζήτηση όλων των προβλημάτων των παιδιών και η παροχή συμβουλών και λύσεων, η βοήθεια στα μαθήματα, η ανάγνωση παραμυθιών και το παίξιμο με τα μικρότερα παιδιά. Εν ολίγοις πρέπει να δείχνουν τεράστιο ενδιαφέρον για τον τρόπο ζωής του παιδιού τους και να ασχολούνται συνέχεια μαζί του, όσο βέβαια τους επιτρέπουν οι δυνάμεις και η αντοχή τους.

Οι λόγοι που μια έγγαμη γυναίκα βρίσκει δουλειά είναι αρκετοί. Οι πιο σημαντικοί είναι:

•  Θέλει να βοηθήσει οικονομικά την οικογένειά της

• Θέλει να νιώθει χειραφετημένη και ανεξάρτητη, διαχειριζόμενη η ίδια τα χρήματά της.

- Θέλει να συντηρήσει την οικογένειά της αν  ο σύζυγος είναι για αρκετό χρόνο άνεργος. 

Κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις…

              Η εργαζόμενη μητέρα απολαμβάνει την οικονομική ανεξαρτησία της, τη χαρά της δημιουργίας και της κοινωνικότητας, την προσωπική καταξίωση, έχει γνωριμίες και οργανώνει το χρόνο της, έχοντας το προνόμιο οι αρμοδιότητές της να μην περιορίζονται σε τέσσερεις τοίχους. Από την άλλη πλευρά, η μητέρα που δεν εργάζεται έχει περισσότερο προσωπικό χρόνο και μπορεί έτσι να απολαμβάνει περισσότερο χρόνο με τα παιδιά και το σύζυγο, όντας απαλλαγμένη από εργασιακά άγχη. Επίσης, δεν έχει συμμετοχή σε ό, τι αφορά το πορτοφόλι της οικογένειας, γεγονός που την απαλλάσσει από περαιτέρω ανησυχίες. Μοιάζει να έχει μία ζωή χωρίς στρες και έγνοιες. Στην πραγματικότητα όμως, τα πλεονεκτήματα της εργαζόμενης μητέρας είναι τα μειονεκτήματα της μη εργαζόμενης μητέρας και το αντίστροφο. Ό,τι απολαμβάνει η εργαζόμενη μητέρα, το στερείται αυτή που δεν εργάζεται (και το ανάποδο) . Κάπως έτσι αρχίζουν τα πράγματα να ξεφεύγουν από λογικές τύπου άσπρο- μαύρο. Κάπως έτσι αρχίζουμε να βλέπουμε και όλες τις αποχρώσεις του γκρι…

ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ 4ου ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΧΑΝΙΩΝ ΓΡΑΦΟΥΝ

Πατώντας   ΕΔΩ   μπορείτε να διαβάσετε τι έγραψαν για το παραπάνω θέμα οι  συμμαθητές σας από το 4ο Γυμνάσιο Χανίων.

4. ΑΙΤΙΕΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

• Ο έντονος ρυθμός της εποχής, που απορροφάει πολύ χρόνο απ' το σημερινό άνθρωπο, προκειμένου να τα προλάβει όλα, με αποτέλεσμα να στερεί την οικογένεια απ' τη συχνή και αναγκαία παρουσία του.

• Ο καταναλωτικός τρόπος ζωής, που πολλαπλασιάζει τις ανάγκες και αναγκάζει τη γυναίκα που είναι και μητέρα, να εργάζεται έξω απ' το σπίτι, προσφέροντας στην παραγωγή.

• Η έλλειψη σεβασμού και αγάπης στο άλλο πρόσωπο, που κάποιος διαλέγει για να ζήσει μια ζωή μαζί του και η ευκολία στη δημιουργία εριστικών σχέσεων χωρίς κανένα σκοπό και υποχρέωση, με τη συμφωνία όσο είναι μαζί «να περνάνε καλά».

• Η ανασφάλεια, χαρακτηριστικό του αιώνα μας, τρομάζει τους ανθρώπους, γιατί δε θέλουν να κάνουν οικογένεια που να τη βλέπουν να βασανίζεται από αδιέξοδα και να απειλείται από πολέμους και καταστροφές. Το γεγονός αυτό οδηγεί στην υπογεννητικότητα μιας κοινωνίας, στην μείωση του πληθυσμού της και στην απειλή για εξαφάνιση της. Αυτό συμβαίνει κυρίως στον πολιτισμένο κόσμο.

• Η τεχνολογική πρόοδος δίνει τη δυνατότητα αυτοεξυπηρέτησης στον άντρα. Το οικογενειακά οργανωμένο σπίτι έχασε την παραδοσιακή του λειτουργία. Το πλύσιμο και το φαγητό, που άλλες εποχές εξασφαλίζονταν κάτω από την οικογενειακή στέγη, σήμερα δεν αποτελούν πρόβλημα. Σύγχρονα καθαριστήρια και φανταχτερά εστιατόρια αναλαμβάνουν την εξυπηρέτηση του.

• Η κακώς εννοούμενη χειραφέτηση. Πολλές γυναίκες παρανοούν την έννοια της χειραφέτησης, γίνονται υπερβολικά απαιτητικές, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται συνεχείς εντάσεις και να διακυβεύεται η συνύπαρξη.

• Πολλοί νέοι παρεξηγώντας το νόημα της ελευθερίας και ανεξαρτησίας επιζητούν ανεξαρτητοποίηση και απαιτούν να μένουν σε δικό τους χώρο, έξω από την οικογένεια.

• Η τηλεόραση με την υπερβολική προβολή ξενόφερτων προτύπων και τρόπων ζωής. Συνήθως τα πρότυπα αυτά επιδρούν διαβρωτικά για το θεσμό της οικογένειας, γιατί είναι αντίθετα με τις δικές μας παραδοσιακές αντιλήψεις για το θεσμό.

5. ΑΙΣΙΟΔΟΞΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν πως η οικογένεια στο βάθος της δεν περνάει κρίση και ότι αυτή η κρίση που διαβλέπουν κάποιοι είναι φαινομενική. Τα επιχειρήματα τους είναι σημαντικά:

• Παρατηρούν ότι ο θεσμός του γάμου κυριαρχεί στη ζωή μας. Όλοι σχεδόν σήμερα επιδιώκουν να παντρευτούν, κάτω όμως από διαφορετικές βάσεις. Απορρίπτουν σχεδόν όλοι το γάμο «από προξενιό» και διαλέγουν ελεύθερα μόνοι τους το σύντροφο της ζωής τους.

• Οι σχέσεις του ζευγαριού είναι πιο σκληρές, αλλά πιο ειλικρινείς απ' ό,τι στο παρελθόν. Σε περίπτωση διαφωνίας προτιμούν να χωρίσουν, παρά να συνεχίσουν μια κοινή ζωή γεμάτη υποκρισία, ψευτιά και συμβιβασμό.

• Οι ευθύνες των δυο φύλων μέσα στο γάμο είναι κοινές. Η γυναίκα με την παραγωγική εργασία καταξιώνεται σαν κοινωνικό μέλος Μπορεί να διεκδικεί, να παρατηρεί τη ζωή όχι σαν θεατής από μακριά, αλλά σαν πρόσωπο που δρα μέσα σ^΄ αυτήν. Έπειτα βοηθάει στην κάλυψη των οικογενειακών αναγκών και δε φορτώνει όλα τα βάρη στον άνδρα.

• Οι άνδρες συνειδητοποιούν σήμερα περισσότερο την πατρότητα και τη χαίρονται αληθινά, επειδή εκ των πραγμάτων αναγκάζονται να ασχοληθούν άμεσα με την ανατροφή και τη μόρφωση των παιδιών τους, όχι όπως παλιότερα οι πατέρες άφηναν αυτό το ρόλο αποκλειστικά στη μητέρα των παιδιών τους.

• Συνειδητοποίηση και των δυο φύλων τής ευθύνης της οικογένειας γι' αυτό και το αποφασίζουν δύσκολα αφού προηγουμένως σκεφτούν πολύ αν έχουν τη δύναμη και την αντοχή να προβούν σ' αυτό το έργο.

• Τη γέννηση των παιδιών δεν την αφήνουν στην τύχη, όπως παλιότερα, αλλά βασίζονται συνετά στον οικογενειακό προγραμματισμό γιατί κάθε παιδί έχει τις ανάγκες του και τις απαιτήσεις του, και γι' αυτό δεν θεωρούν λογικό να φέρουν στον κόσμο ζωές που θα στερηθούν και θα υποφέρουν, πράγμα που δε συνέβαινε στο παρελθόν, όπου η αλόγιστη γέννηση παιδιών, όχι σπάνια, αύξαινε τις ανάγκες της οικογένειας, παράλληλα όμως αύξαινε και το εργατικό δυναμικό της κοινωνίας.

•  Έντονο ενδιαφέρον, ιδίως των μορφωμένων γονιών, για τη σωστή, ανατροφή και μόρφωση των παιδιών, όπου χρησιμοποιούνται καινούργιες παιδαγωγικές μέθοδοι, για να μεγαλώσει το παιδί φυσικά, χωρίς τραύματα και ενοχές.

• Προσπάθεια με κάθε τρόπο για την εξασφάλιση του παιδιού μελλοντικά, τόσο επαγγελματικά όσο και οικονομικά.

• Δημοκρατικότητα στις σχέσεις των μελών, η αυταρχικότητα και η καταπίεση ανήκουν στο παρελθόν. Ελάχιστοι «πατέρες-αφέντες» υπάρχουν σήμερα, κι όταν αυτό συμβαίνει, σπάνια, φταίει κυρίως η άγνοια και η έλλειψη πνευματικής καλλιέργειας.

6. "Και ο Θεός έπλασε τη μητέρα" 

Paulo Coelho

Ο Θεός κάλεσε τον πιο αγαπημένο Του άγγελο και του παρουσίασε ένα πρότυπο μητέρας. Στον άγγελο δεν άρεσε αυτό που είδε.

- Εργαστήκατε πολύ, Κύριε, δεν ξέρετε πλέον τι κάνετε, είπε ο άγγελος. Κοιτάξτε! Φιλί ειδικό, που θεραπεύει όλες τις αρρώστιες, έξι ζευγάρια χέρια για να μαγειρεύει, να πλένει, να σιδερώνει, να φροντίζει, να ελέγχει, να καθαρίζει. Δε θα δουλέψει!
- Το πρόβλημα δε είναι τα χέρια, αντέτεινε ο Θεός. Είναι τα τρία ζευγάρια μάτια που χρειάστηκε να βάλω: ένα για να βλέπει το παιδί της πίσω από κλειστές πόρτες και να το προστατεύει από ανοιχτά παράθυρα, ένα άλλο για να το κοιτάζει με αυστηρότητα όταν πρέπει να του μάθει κάτι ουσιώδες και το τρίτο για να του δείχνει διαρκώς τρυφερότητα και αγάπη, όση δουλειά κι αν έχει εκείνη!

Ο άγγελος εξέτασε το πρότυπο της μητέρας πιο προσεκτικά.

- Κι αυτό τι είναι;
- Ένας μηχανισμός αυτοθεραπείας. Δε θα έχει χρόνο να αρρωσταίνει, θα πρέπει να ασχολείται με το σύζυγό της, με τα παιδιά, με το σπίτι.
- Νομίζω ότι πρέπει να ξεκουραστείτε λίγο, Κύριε, είπε ο άγγελος. Και να επιστρέψετε στο κλασικό πρότυπο με τα δύο χέρια, τα δύο μάτια, κλπ.

Ο Θεός συμφώνησε με τον άγγελο. Αφού ξεκουράστηκε, μεταμόρφωσε τη μητέρα σε κανονική γυναίκα. Εξομολογήθηκε όμως στον άγγελο:

- Χρειάστηκε να της δώσω μια τόσο δυνατή θέληση, ώστε να νομίζει ότι θα έχει έξι χέρια, τρία ζευγάρια μάτια και ικανότητα αυτοθεραπείας. Αλλιώς δε θα καταφέρει να εκπληρώσει το καθήκον της.

Ο άγγελος την εξέτασε από κοντά. Κατά τη γνώμη του, αυτή τη φορά ο Θεός είχε επιτύχει. Ξαφνικά όμως πρόσεξε ένα λάθος:

- Αδειάζει. Αναρωτιέμαι, Κύριε, μήπως βάλατε ξανά υπερβολικά πολλά πράγματα σ' αυτό το πρότυπο μητέρας.
- Δεν αδειάζει. Αυτό ονομάζεται δάκρυ.
- Και σε τι χρησιμεύει;
- Για να δείχνει χαρά, λύπη, απογοήτευση, πόνο, θυμό, ενθουσιασμό.
- Κύριε, είστε μεγαλοφυΐα! Αναφώνησε ο άγγελος. Ακριβώς αυτό ήταν που έλειπε για να συμπληρωθεί το πρότυπο.

Ο Θεός πρόσθεσε με ύφος μελαγχολικό:

- Δεν το έβαλα εγώ. Όταν συναρμολόγησα όλα τα μέρη, το δάκρυ εμφανίστηκε από μόνο του.

Ο άγγελος συγχάρηκε πάλι τον Παντοδύναμο κι έτσι δημιουργήθηκαν οι μητέρες.